بانوی ایرانی
این وبلاگ مجموعه ای است از نوشته های زهرا فراهانی در موضوعات مختلفبانوی ایرانی
این وبلاگ مجموعه ای است از نوشته های زهرا فراهانی در موضوعات مختلفدر نماز خود دهی انگشتری
السلام علیک یا امیر المومنین یا ابا الائمة ۱۰ اذر ۱۳۸۹
من چگونه وصف تو گویم علی ؟ در نماز خود دهی انگشتری
این نه انگشتر که مهر خسرویست تک تک اجزاء آن بوسیدنیست
جز علی یزدان ندارد بنده ای در رکوع خود دهد انگشتری
در درون تو چه باشد ای علی ؟ دائما باشی به یاد سائلی
تو دمی از یاد حق غافل نیی در عبادت هم به یاد مانده ای
کاش آن سائل به مسجد بودمی تا توانم دست تو بوسیدمی
چرخ گردون تحت امر دست تو عقل عالم هم اسیر و مست تو
چرخ گردون بر مدار یا علیست قلب عالم زیر نبض یا علیست
یا علی گویم به آواز جلی تا رسد نایم به گوش مدعی
پرتو( لولاک ) عشق مرتضاست نور چشم مصطفی مولای ماست
ای نفست چون نفس مصطفی
روز مباهله روزیست که خداوند نفس امیر المومنین را عین نفس پیامبر نامید و دشمنان رسول اکرم صلوات الله علیه با مشاهده اهل بیت پیامبر صلوات الله علیهم از انجام مباهله منصرف شدند . سلام بر امیر المومنین / سلام بر همسر امیر المومنین و سلام بر دو فرزند امیر المومنین ای نفست چون نفس مصطفی نور خدا ای علی مرتضی ای به سلامت همه کاینات مفتخر از تو همه بینات هر دم من بسته به نام شماست زندگیم جمله برای شماست من ز شما لطف و کرم دیده ام در رختان نور خدا دیده ام خیمه عالم زشما شد بپا نام شما علت ایجاد ما شکر تو ای خالق نور علی ای همهْ عشق و سرور علی از علی و آل علی زنده اند این همه خلقی که تو را بنده اند ۹ آذر ۱۳۸۹
جمعه ها با ساعتم بیگانه ام
جمعه ها با ساعتم بیگانه ام با غریبی شما هم خانه ام جمعه ها ثانیه ها دق می کنند شکوه ها از صبح صادق می کنند با زبان حال خود ندبه کنند بر غریبی شما گریه کنند باز گویم من زبان حالشان شکوه و هم گریه بسیار شان باز هم آدینه آمد بی امام باز هم این قصه مانده نا تمام لحظه ها در جمعه ها غرق غمند با دقایق همنشین ماتمند شرمشان اید ز هر چرخیدنی منزجر از زنگ و هر پیمودنی عمر هر ساعت به روز جمعه ای شد برابر با دو صد آدینه ای ثانیه دور از شما آه و تب است صبح جمعه بی شما شام شب است ۲۲ خرداد ۱۳۸۹
می شود آیا شبی مهمان افطارم شوی ؟
می شود آیا شبی مهمان افطارم شوی ؟
با حضور انورت / ماه شب تارم شوی ؟
می شود همسفره شام تو باشم ای امام ؟
وز کرامت قبله این چشم خونبارم شوی ؟
می شود شیرین کنی کامم به سوغات حضور ؟
محرم و هم مرهم این قلب بیمارم شوی ؟
هر سحر من سفره اندازم به یادت مهدیا
تا بیایی میهمان عشق تبدارم شوی
می شود در خانه من هم بخوانی یک دعا ؟
تا به آهنگ سجودت شوق دیدارم شوی ؟
کاش می شد لقمه ای گیرم برای شام تو
تا گشایی روزه ات را عشق سرشارم شوی
می شود آیا بخوانم من نمازی مثل تو ؟
تا بدست آرم دل تو / مونس و یارم شوی ؟
کاش می شد سفره ای زیبا بچینم بهرتان
تا شبی در خانه من شور گفتارم شوی
۲۳ مرداد ۱۳۸۹
کاش چشم من غم چشم شما باور کند
کاش من آن ناوک سلول قلبت بودمی کاش من آن سایه مژگان چشمت بودمی کاش من دردی کش و غمخوار دردت بودمی کاشکی آن قطره بر روی وجهت بودمی تار و پود آن عبای روی چشمت بودمی من پری کوچک به آن انگشت شستت بودمی کاشکی من آن عقیق سرخ اصلت بودمی کاش من آن تربت خونین جدت بودمی کاش من یک ذره آن آه سردت بودمی کاش من آن دانه تسبیح سبزت بودمی کاش من سجاده ای کوچک به نزدت بودمی کاش من آن شبنم بر روی چشمت بودمی کاش من آن شیعه حیران و مستت بودمی
کاش اشک چشم تو بر قلب من جاری شود
کاش هنگام وضو آب وضویت می شدم
کاش در آن لحظه گریه به مولایت حسین
کاش هنگام قنوتت با همه مهر و صفا
در نمازخود به دستت می کنی انگشتری
در دعای سجده ات از یاد ما غافل نیی
کاش روزی غصه هایت را خدا پایان دهد
کاش هنگام دعا نامم بخوانی بر زبان
کاش در اعمال من اسم شما جاری شود
کاش چشم من غم چشم شما باور کند
جان به قربان تو و دستان سوی حق تو
- ۱۸ خرداد ۱۳۸۹
می شود آیا ببینم خنده ات ؟
یا ابا صالح المهدی
ایام مبارک شعبانیه بر شما سرور بزرگوارم مبارک و خجسته باد...
می شود آیا ببینم خنده ات ؟
غنچه بشکفته روی چهره ات ؟
گو چه سازم من به راهت مهدیا ؟
تا ببینم شادی نادیده ات ؟
من چگونه شیعه ای باشم ز عشق ؟
تا ببینم دلخوشی در سینه ات ؟
گو به من از کرده من گشته ای ؟
شادمان تا من ببینم دیده ات ؟
من چه گویم بهر تو مولای من ؟
تا ببینم چهره بشکفته ات ؟
می شود آیا ببینم یک سحر
سرخی بنشسته روی گونه ات ؟
سرور من ، جان عالم بسته ی
پرتو نور به دل تابیده ات
٢٧ خرداد ١٣٨٩
سوی عزیز کربلا با خود مرا هم می بری ؟
یا ابا صالح المهدی ، میلاد جد بزرگوارتان حضرت ابا عبد الله الحسین علیه السلام ،
حضرت امام سجاد علیه السلام و عموی عزیزتان حضرت اباالفضل العباس علیه السلام بر
شما مبارک باد . ای کاش در سفر کربلا برای عرض تبریک ، من هم همراهتان بودم و در
محضرتان کسب فیض می کردم ....
در این شب شاد خدا با خود مرا هم می بری ؟
دیدار شاه نینوا با خود مرا هم می بری ؟
در جشن ابن مرتضی ، سبط رسول مصطفی
سوی عزیز کربلا با خود مرا هم می بری ؟
من بسته موی تو ام ، دلبسته کوی تو ام
در این شب پر ماجرا با خود مرا هم می بری ؟
هر شب زیارت خوانده ام بر جد تو در خانه ام
چون اشک چشم شیعه ها ، با خود مرا هم می بری ؟
در مشهد جد شما ، گریان شدم بر کربلا
رخصت بگیرم از رضا ، با خود مرا هم می بری ؟
احرام بستم در منا ، بین دو صحن با صفا
در آن حریم کبریا ، با خود مرا هم می بری ؟
من زیر گنبد دیده ام آه و غم افرشتگان
گر من بگریم پر نوا ، با خود مرا هم می بری ؟
سجاد را من ذاکرم ، عباس را من خادمم
راهی شوم سوی شما ، با خود مرا هم می بری ؟
در آن حرم هر کس رود آگه ز رازی می شود
پنهان کنم آن دیده ها ، با خود مرا هم می بری ؟
هر صبح و شب گریان شدم با عشق تو بر کر بلا
ناحیه خوانم بی صدا ، با خود مرا هم می بری ؟
گر من شوم قربان تو ، راضی به آن فرمان تو
گر ندبه خوانم جمعه ها ، با خود مرا هم می بر ی ؟
انشاء نمودی ناحیه تا زنده سازی نینوا
من هم کنم شور و نوا ، با خود مرا هم می بری ؟
چشمم شده گریان تو ، گریان آن عباس تو
مهدی به حق اولیاء ، با خود مرا هم می بری ؟
٨ تیر ١٣٨٩
کاش مولایم علی بهر فرج خواند دعا
کاش صحن مرتضی بوسم به نام و یادتان
کاش در بیت علی نیت کنم وقت نماز
صبحدم قامت ببندم من بر آن احرامتان
کاش در نیمه شبی در آن حریم کبریا
علقمه خوانم / بخوانم روضه بر اجدادتان
کاشکی صحن علی جارو کنم من یک شبی
آل یاسین خوانم و هدیه کنم تقدیمتان
کاش چشم دل شود باز و ز الطاف شما
من به ایوان طلا بینم نماز شامتان
کاش در آن لحظه بوسیدن خاک ضریح
من همانجا باشم و بوسم غبار پایتان
کاشکی می شد ز خدام علی بودم همی
هر سحر عرض سلامی من کنم از سویتان
کاش در ایوان نشینم با زیارتنامه ای
چله یاسین بگیرم نیت تعجیلتان
کاش مولایم علی بهر فرج خواند دعا
آمین گویم به تعجیل فرج همراهتان
کاش تعجیل فرج تنها دعای من شود
من نماز شکر خوانم روز استقبالتان
کاش در بیت علی مهمان شوم من یک شبی
معتکف گردم به درگاه خدا همراهتان
اللهم عجل لولیک الفرج
میلاد پدر بزرگوار امام زمان حضرت امیر المومنین علی علیه السلام مبارک باد
۲۴ خرداد ۱۳۸۹
عاقبت دیدی شدم من هم گرفتار شما
روی هر کس دیده ام جز نور رخسار شما
هر سخن بشنیده ام جز لحن گفتار شما
من در این دنیای فانی و غریبستان جهل
از همه ببریده ام جز مهر سرشار شما
قلب من جز عشق تابان شما عشقی ندید
زین سبب دل بسته ام بر قلب غمخوار شما
می شود روزی شوم من هم شبیه حضرتت
در همه خوبی و در کردار و پندار شما ؟
سرورم ایا قبولم می کنی تا من شوم
از پیاده لشگر و سرباز و سردار شما ؟
گر عنایت بهر من بنمایی ای مولای من
می شوم از جان و دل سرباز دیندار شما
با دعای آل یاسین چون شدم در حرزتان
من به غیری دل ندادم جز به گلزار شما
بس که در وادی ندبه گشته ام من بیقرار
عالمی پر می کنم از عشق سرشار شما
من به کوی عهدتان ساکن شدم مولای من
روح من سرگشته از نور گهر بار شما
من زعشق و مهرتان لبریز گشتم ای امام
عاقبت دیدی شدم من هم گرفتار شما
می شود آیا بخواهی در نمازت از خدا
تا شوم من هم ز یاران وفادار شما ؟
هر چه گشتم هدیه ای برتر ز جان و تن نبود
جان چه ارزد من گذارم بر سر کار شما ؟
دلخوشم روزی برون آیی تو از غیب نظر
عاقبت روشن شود چشمم به رخسار شما
گر تو امضا می کنی حکم غلامی را شوم
خادم و جاروکش و چاکر به دربار شما
لحظه ها را می شمارم تا رسد آدینه ای
من دلم جا مانده در آن جمعه بازار شما
مهدیا در این ادیبستان مشق عاشقی
گشته ام من نقطه و آن خط پرگار شما
۲۳ اسفند ۱۳۸۸
