بانوی ایرانی

این وبلاگ مجموعه ای است از نوشته های زهرا فراهانی در موضوعات مختلف

بانوی ایرانی

این وبلاگ مجموعه ای است از نوشته های زهرا فراهانی در موضوعات مختلف

منتقم از راه آید عاقبت

منتقم از راه آید عاقبت                       بر شب غمبار تابد عاقبت

 

منتقم با صد هزاران شاه بیت             از در اسرار آید عاقبت

 

منتقم در دست گیرد ذوالفقار             بر سر اشرار ساید عاقبت

 

منتقم با رمز خونبار حسین              ریشه کن کفار سازد عاقبت

 

منتقم با آن ردای احمدی                  چون مه انوار تابد عاقبت

 

منتقم در دست دارد مصحفی           رسم او جاوید سازد عاقبت

 

آسمان هم قطره های عشق را         بر دل هر بنده بارد عاقبت

 

این جهان غرق در جهل و گناه        مقتدای خویش یابد عاقبت

 

مردمان گردند تسلیم خدا                زین سبب ابلیس نالد عاقبت

 

کهکشان و ساکنان عرش هم            نغمه توحید خواند عاقبت

 

خاک هم گنجینه های خفته را         بر امامش فاش سازد عاقبت

 

شیعه دلخسته چشم انتظار              بر امام خویش نازد عاقبت

 

24 آذر 1389


چشم معصومه برادر را ندید

شهادت بانوی کرامت و بزرگواری / حضرت معصومه سلام الله علیها تسلیت باد

 

کاش معصومه حضورت می رسید                            کاش سوی درگهت پر می کشید 

کاش در مشهد حریمت دیده بود                                  کاش روی ماه تو بوسیده بود

وای از آن خواهر دور از رضا                                          آه از معصومه اخت الرضا

در قم و در بستر بیماریش                                          گشت غمگین از فراق و دوریش

با دوصد امید عازم گشته بود                                       از فراق ماه خود دلخسته بود

زینب موسی الرضا غمدیده است                                 در ره دیدار بس غمدیده است 

چشم معصومه برادر را ندید                                          غنچه ای از گلشن باغش نچید

گوییا تقدیر گشته در جهان                                          هر که شد عاشق کند آه و فغان 

خواهر معصومه ات رویت ندید                                       رفت از این عالم و کویت ندید

او نیامد کربلای مشهدت                                             منبر و محراب پاک و انورت 

من به جایت حضرت معصومه جان                                  زایرم بر آن امام انس و جان

جای تو بوسه زنم بر آن سرا                                         تا شوم من خادم اخت الرضا 




پنجم فروردین ۱۳۸۹ - حرم مطهر رضوی و در شب شهادت حضرت معصومه سلام الله علیها


بی حضورش من چه گویم از بهار ؟

باز آمد نوبهار دیگری                                  سبزه و باغ و چنار دیگری 

باز شد گسترده باغ نوبهار                        تازه شد دلها در این شهر و دیار

قلب من اما خدایا خسته است                  بر لب دریای غم بنشسته است 

این بهاران یک گل نرگس نداشت                  در دل ما غنچه شادی نکاشت 

بی حضورش من چه گویم از بهار ؟                   شادمان از گردش لیل و نهار؟

هر گلی در نوبهاران کو شکفت                      از غم زیبا گل نرگس بگفت

سبزه و باغ و درخت و لاله زار                       با زبان حال خود گریان و زار

بلبلان در سبزه زاران در نوا                             العجل زیبا گل نرگس بیا 

گریه ابر بهاری پر غم است                            قطره های اشک گل در شبنم است 

در میان گریه و شور و نوا                             در بهاران من چه سازم ای خدا؟

من چه سازم بی حضورش در بهار ؟                بی حضورش چون روم در سبزه زار ؟

عید من با چشم او روشن شود                       قلب من با مهر او گلشن شود 

سبزه زارانم ردای سبز اوست                         غنچه بشکفته ام لبخند اوست 

روز میعادش بهار و عید ماست                        هر کلام ناب او منشور ماست 

ای خدا تکمیل کن عید مرا                             شادی و عید و بهار و سبزه را 

منتی بگذار با تعجیل عشق                             با حضور حضرت سردار عشق

نو بهاران را به نامش زنده کن                             دیده ها با عشق او تابنده کن 



۱۹ اسفند ۱۳۸۹