بشنیده ام که شبها یاران دعا نمایی

بشنیده ام که شبها یاران دعا نمایی	تقصیرهای ما را پنهان تو می نمایی
یک شب بیا ز لطفت ما را تو مصطفی کن	ما را ببر به بزم وازما سوا جدا کن
رخصت بده که ما هم بهرت دعا نماییم	با آمّین پاکت، صد قفل برگشائیم
در این شب طویل و در اول زمستان	ما را برآن حریم قدسّیِ عشق بنشان
امشب زعمق جانها، امر فرج بخواهیم	دراین بلندی شب، نام تو را بخوانیم
یارب به حق مهدی، حاجات ما رواکن	یلدای ما به امر تعجیل ، پرنوا کن
29 آذر 1390 – ایام شب یلدا

من نمی مانم به یلدا تا سحر

من نمی مانم به یلدا تا سحر	وای بر این شیعۀ دور از خبر
من نشینم تا سحر غافل ازاو؟	او شده مهجور ومن جاهل به او؟
او سحرها بهر من کرده دعا	من چگونه بی خبر زین ماجرا؟
گر به این شب من نشینم یاد او	آل یاسین خوانم و اذکار او
شایدم یلدا شود درشأن من	من که هردم گفته ام از او سخن
شیعه در هر آن به یاد مقتداست	در طریق دین و آیین خداست
من به یلدا و همه وقت و زمان	مخلصم بر مهدی صاحب زمان
ای خدا، حق امامم آن عزیز	نزد مهدی آبرویم را مریز
30 آذر 1390 – شب یلدا