بانوی ایرانی

این وبلاگ مجموعه ای است از نوشته های زهرا فراهانی در موضوعات مختلف

بانوی ایرانی

این وبلاگ مجموعه ای است از نوشته های زهرا فراهانی در موضوعات مختلف

که واویلا کشد از درد این در....

 

از اخرین سروده هایم تقدیم به پیشگاه بانوی دو عالم ....

 

مزن جانان من بر کوخ این در   

                             که واویلا کشد از درد این در

 

مگر غافل شدی  ازسوز این بیت       

                              که اینگونه رهایی در بر در؟

 

بخوان خون  قصه پر سوز این بیت   

                            حکایتها نماید بهرت این در

 

چرا با ما پریشانحالی ای در ؟

                             زچه تو بی سر و سامانی ای در؟

 

در اینجا دخت احمد را شکستند 

                             ندارد طاقت ابراز این در

 

در اینجا چشم حیدر تار گردید   

                          بشد شرمنده از احساس این در

 

ولایت در بر در ضربه خورده    

                         بشد خم از الم زانوی حیدر

 

حسن با کوخ این در قصه ها گفت   

                       بشد شرمنده حتی میخ این در

 

حسین در پای این در اشکها ریخت

                      چرا با اشک او همرازی ای در؟

 

در بیت علی ، گُل را شکسته    

                         شکایت از که سازد میخ این در؟

 

در بیت علی آتش گرفته       

                            ز خجلت سوخته کانون  این در

 

در اینجا فاطمه بیتاب گشته      

                         ز بیتابی او ، شرمنده این در

چرا با جان او ممزوج گشتی ؟

                        چرا از درد او گریانی   ای در ؟

 

چرا آهن به سینه ثبت کردی ؟

                      به روح او چو جانفرسایی ای در

 

در بیت علی ، زهرا شکن شد

                      که با اشک علی بیتابی ای در

 

مگر چشم علی را دور دیدی ؟

                       که بر زهرا کشیدی شعله ،ای در ؟

 

هراس از بازوی زهرا نکردی

                       که بر فریاد او نالانی ای در؟

 

به زینب چون که آتش را عیان دید

                      چگونه داغ و چون سوزانی ای در؟

 

چرا اندوه خود پنهان نکردی ؟

                                  که آتش می زنی بر جان حیدر

 

حیا از چشم پیغمبر نکردی

                                که با میخت به زهرا سفتی ای در؟

 

چرا سنگینیت را کم نکردی ؟

                          که بر جسمش چنین آواری ای در ؟

 

 

بخوان این قصه آتش به در را

                                  برای مادر احساس ای در