بانوی ایرانی

این وبلاگ مجموعه ای است از نوشته های زهرا فراهانی در موضوعات مختلف

بانوی ایرانی

این وبلاگ مجموعه ای است از نوشته های زهرا فراهانی در موضوعات مختلف

این جمعه با جشن شما وه جمعه ای دیگر شده

 

یا ابا صالح المهدی اگرچه  دوستدار گناهکار شماییم اما هر چه هستیم شیعه


شماییم و غیر از در لطف شما در دیگری نمی شناسیم . از خدا می خواهیم


این آخرین جشن میلاد بی حضور شما باشد .


میلادتان مبارک امام مهربان من 


این جمعه با جشن شما وه جمعه ای دیگر شده 

                                   خندان لب هر شیعه و شادان دل رهبر شده

خواهم ز یزدان جهان سرعت دهد امر شما

                                     از بهر تعجیل فرج چشم همه بر در شده 

دوازدهم مرداد۱۳۸۸

یوسف گم گشته باز آید به کنعان فاطمه







میلاد یگانه منجی عالم بشریت حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف مبارک باد

یوسف گم گشته باز آید به کنعان فاطمه 
    کلبه احزان شود روزی گلستان فاطمه 

مهدی صاحب زمان حاکم به دوران می شود
     طی شود اندوه یاران فاطمه 

نور چشم فاطمه روشن کند دنیای ما
  این جهان پر ستم آید به سامان فاطمه

ما به فرزند شما دل بسته ایم 
  جان ما قربان ایشان فاطمه 

هر دعای عهد ما در صبحگاه 
   پیشکش از بهر جانان فاطمه 

مهدی فرزند زهرا فخر ماست 
   تک گل آقای دوران فاطمه 

با دعای آل یاسین زنده ایم 
    ای عزیزت شاه دوران فاطمه 

گر نگاهی از سر احسان کند 
     قلب ما خورشید تابان فاطمه 

غم مخور مهدی تو در قلب ماست 
    مهر رویش کیش یاران فاطمه

۱۴ اردیبهشت ۱۳۸۸

همی دانم نگهدارم شمایی

همی دانم نگهدارم شمایی 

                              کلید گنج افکارم شمایی 

خدا داند که در اندوه غربت 

                             خریدار دل زارم شمایی 

در این شهر و دیار پر هیاهو

                             چراغ ذهن بیدارم شمایی 

به احوال تمام شیعیانت 

                            گواهی و هوادارم شمایی 

من از تنهایی خود غم ندارم 

                          چرا که مونس و یارم شمایی

همه روز و شبم وقف نگارم

                         طلوع صبح پر بارم شمایی 

من از بیگانگان پروا ندارم 

                         طنین و لحن گفتارم شمایی 

همی گویم همی خوانم که والله

                           امام و سرور و یارم شمایی

کنون سر می دهم فریاد از دل

                             طبیب جان بیمارم شمایی 

بدون حضرتت داری ندارم 

                          شفای عشق تبدارم شمایی 

چرا پروا کنم از روز محشر ؟

                          شفیع یوم اسرارم شمایی 

به قربان شما فرزند زهرا 

                       یگانه محرم کارم شمایی 


زهرا فراهانی -  دوم مرداد۱۳۸۸


 


میلاد سه نور مبارک باد


میلاد سه گل خوشبوی باغ پیامبر حضرت ابا عبد الله الحسین علیه السلام

حضرت امام سجاد علیه السلام و حضرت ابا الفضل العباس مبار ک باد



 

 

 


مگر ما شیعه حیدر نبودیم ؟

خوش آن وقتی که از حق می شنودیم                   به یاد جبهه ها خوش می سرودیم 

خوش آن وقتی که دلها با خدا بود                         تمام گفته ها صدق و صفا بود 

خوش آن وقتی که غیرت دیدنی بود                      هوای جبهه ها بوییدنی بود

خوش آن وقتی که زشتی خفته بودی                  درون خاک ما بنهفته بودی

خوش آن وقتی که دلها بی ریا بود                    دل پیر و جوان پاک و رها بود

خوش آن وقتی که دل چون کودکان بود               شهادت آرزوی هر جوان بود

خوش آن وقتی که هر کس مال خود بود            به فکر توبه و اصلاح خود بود

خوشا یاد امام و عطر اخلاص                      خوشا اعمال خالص چون گل یاس

خوشا روح خدا و بچه هایش                        خوشا رنگ خدا و جبهه هایش 

دریغا طی شد آن ایام اطهر                          شده دلها گرفتار و مکدر

چرا از یادمان رفته شهادت ؟                     چرا دلها شده غرق قساوت ؟

چرا رفته خدا از زندگیها ؟                       چرا عادت شده نامردمیها ؟

چرا باید ز حق پروا نکردن ؟                     چرا با عشق او سودا نکردن ؟

مگر ما شیعه حیدر نبودیم ؟                      مگر همسفره رهبر نبودیم ؟

اگر دل با علی همراه می شد                     کجا با طلحه در بیراه می شد ؟

اگر دل سوی حق پرواز می کرد                 کجا این فتنه ها سرباز می کرد ؟

مگر روح خدا از ما جدا بود ؟                   مگر گفتار او در قصه ها بود ؟

مگر از یاد رفته خون پاکان ؟                    که دین پنهان شده از چشم آنان ؟

کجا رفته صفای باکریها ؟                        چه شد شعر بلند عاشقیها ؟

اگر یکدم صفای جبهه ها بود                     کجا پرده دری و فتنه ها بود ؟

اگر ذکر خدا همراه ما بود                        دروغ و دشمنی از ما جدا بود 

اگر دلهای ما تابنده تر بود                       دل روح خدا آسوده تر بود 

اگر دست خدا را دیده بودند                       کجا با طلحه ها بنشسته بودند ؟

خدایا قلبها بحشنده تر کن                       ز عطر و بوی خود آکنده تر کن 

عنایت کن به ما اخلاص و وحدت                نگر بر حال ما با مهر و رحمت 

که تا با عشق تو سیراب گردیم                 به دیدار رخت بیتاب گردیم

۲۹ تیر ۱۳۸۸