بانوی ایرانی

این وبلاگ مجموعه ای است از نوشته های زهرا فراهانی در موضوعات مختلف

بانوی ایرانی

این وبلاگ مجموعه ای است از نوشته های زهرا فراهانی در موضوعات مختلف

می شود آیا شبی مهمان افطارم شوی ؟


می شود آیا شبی مهمان افطارم شوی ؟     

  
                                                با حضور انورت / ماه شب تارم شوی ؟


می شود همسفره شام تو باشم ای امام ؟ 

   
                                                  وز کرامت قبله این چشم خونبارم شوی ؟


می شود شیرین کنی کامم به سوغات حضور ؟ 
                                                         
                                               محرم و هم مرهم این قلب بیمارم شوی ؟

هر سحر من سفره اندازم به یادت مهدیا 

                                                      تا بیایی میهمان عشق تبدارم شوی 

می شود در خانه من هم بخوانی یک دعا ؟

                                                      تا به آهنگ سجودت شوق دیدارم شوی ؟

کاش می شد لقمه ای گیرم برای شام تو 

                                           تا گشایی روزه ات را عشق سرشارم شوی 

می شود آیا بخوانم من نمازی مثل تو ؟

                                                  تا بدست آرم دل تو / مونس و یارم شوی ؟

کاش می شد سفره ای زیبا بچینم  بهرتان

                                                      تا شبی در خانه من شور گفتارم شوی 


۲۳ مرداد ۱۳۸۹


کاش چشم من غم چشم شما باور کند

کاش من آن ناوک سلول قلبت بودمی         

                                                  کاش من آن سایه مژگان چشمت بودمی 

کاش اشک چشم تو بر قلب من جاری شود     

                                                کاش من دردی کش و غمخوار دردت بودمی 

کاش هنگام وضو آب  وضویت می شدم    

                                                    کاشکی آن قطره بر روی وجهت بودمی 

کاش در آن لحظه گریه به مولایت حسین         

                                                  تار و پود آن عبای روی چشمت بودمی 

کاش هنگام قنوتت با همه مهر و صفا          

                                                من پری کوچک به آن انگشت شستت بودمی 

در نمازخود به دستت می کنی انگشتری

                                                     کاشکی من آن عقیق سرخ اصلت بودمی 

در دعای سجده ات از یاد ما غافل نیی          

                                                         کاش من آن تربت خونین جدت بودمی 

کاش روزی غصه هایت را خدا پایان دهد            

                                                          کاش من یک ذره آن آه سردت بودمی 

کاش هنگام دعا نامم بخوانی بر زبان                  

                                                             کاش من آن دانه تسبیح سبزت بودمی 

کاش در اعمال من اسم شما جاری شود           

                                                           کاش من سجاده ای کوچک به نزدت بودمی 

کاش چشم من غم چشم شما باور کند           

                                                         کاش من آن شبنم بر روی چشمت بودمی 

جان به قربان تو و دستان سوی حق تو          

                                                         کاش من آن شیعه حیران و مستت بودمی



- ۱۸ خرداد
۱۳۸۹


می شود آیا ببینم خنده ات ؟

یا ابا صالح المهدی  

ایام مبارک شعبانیه بر شما سرور بزرگوارم مبارک و خجسته باد... 

می شود آیا ببینم خنده ات ؟        

                                                   غنچه بشکفته روی چهره ات ؟ 

گو چه سازم من به راهت مهدیا ؟   

                                                 تا ببینم شادی نادیده ات ؟ 

من چگونه شیعه ای باشم ز عشق ؟

                                                تا ببینم دلخوشی در سینه ات ؟ 

گو به من از کرده من گشته ای ؟

                                              شادمان تا من ببینم دیده ات ؟ 

من چه گویم بهر تو مولای من ؟

                                             تا ببینم چهره بشکفته ات ؟ 

می شود آیا ببینم یک سحر

                                          سرخی بنشسته روی گونه ات ؟ 

سرور من ، جان عالم بسته ی

                                          پرتو نور به دل تابیده ات

 

٢٧ خرداد ١٣٨٩

سوی عزیز کربلا با خود مرا هم می بری ؟

یا ابا صالح المهدی ، میلاد جد بزرگوارتان حضرت ابا عبد الله الحسین علیه السلام ،

حضرت امام سجاد علیه السلام و عموی عزیزتان حضرت اباالفضل العباس علیه السلام بر

شما مبارک باد . ای کاش در سفر کربلا برای عرض تبریک ، من هم همراهتان بودم و در

محضرتان کسب فیض می کردم ....

 

در این شب شاد خدا با خود مرا هم می بری ؟

                                                         دیدار شاه نینوا با خود مرا هم می بری ؟ 

در جشن ابن مرتضی ، سبط رسول مصطفی

                                                       سوی عزیز کربلا با خود مرا هم می بری ؟ 

من بسته موی تو ام ، دلبسته کوی تو ام

                                                      در این شب پر ماجرا با خود مرا هم می بری ؟ 

هر شب زیارت خوانده ام بر جد تو در خانه ام

                                            چون اشک چشم شیعه ها ، با خود مرا هم می بری ؟ 

در مشهد جد شما ، گریان شدم بر کربلا

                                                  رخصت بگیرم از رضا ، با خود مرا هم می بری ؟ 

احرام بستم در منا ، بین دو صحن با صفا

                                                      در آن حریم کبریا ، با خود مرا هم می بری ؟ 

من زیر گنبد دیده ام آه و غم افرشتگان

                                                     گر من بگریم  پر نوا ، با خود مرا هم می بری ؟ 

سجاد را من ذاکرم ، عباس را من خادمم

                                                 راهی شوم سوی شما ، با خود مرا هم می بری ؟ 

در آن حرم هر کس رود آگه ز رازی می شود

                                                   پنهان کنم آن دیده ها ، با خود مرا هم می بری ؟ 

هر صبح و شب گریان شدم با عشق تو بر کر بلا

                                               ناحیه خوانم بی صدا ، با خود مرا هم می بری ؟ 

گر من شوم قربان تو ، راضی به آن فرمان تو

                                            گر ندبه خوانم جمعه ها ، با خود مرا هم می بر ی ؟ 

انشاء نمودی ناحیه تا زنده سازی نینوا

                                                من هم کنم شور و نوا ، با خود مرا هم می بری ؟ 

چشمم شده گریان تو ، گریان آن عباس تو

                                               مهدی به حق اولیاء ، با خود مرا هم می بری ؟ 

٨ تیر ١٣٨٩

                     

کاش مولایم علی بهر فرج خواند دعا

کاش ایوان نجف راهی شوم همراهتان             

                                                      کاش صحن مرتضی بوسم به نام و یادتان

کاش در بیت علی نیت کنم وقت نماز 

                                                      صبحدم قامت ببندم من بر آن احرامتان

کاش در نیمه شبی در آن حریم کبریا 

                                                    علقمه خوانم / بخوانم روضه بر اجدادتان 

کاشکی صحن علی جارو کنم من یک شبی 

                                                    آل یاسین خوانم و هدیه کنم تقدیمتان 


کاش چشم دل شود باز و ز الطاف شما

                                                   من به ایوان طلا بینم نماز شامتان 


کاش در آن لحظه بوسیدن خاک ضریح 

                                                    من همانجا باشم و بوسم غبار پایتان 


کاشکی می شد ز خدام علی بودم همی 

                                                     هر سحر عرض سلامی من کنم  از سویتان 

کاش در ایوان نشینم با زیارتنامه ای 

                                                    چله یاسین بگیرم نیت تعجیلتان 

کاش مولایم علی بهر فرج خواند دعا



                                                   آمین گویم به تعجیل فرج همراهتان

کاش تعجیل فرج تنها دعای من شود 

                                                    من نماز شکر خوانم روز استقبالتان 

کاش در بیت علی مهمان شوم من یک شبی

                                                  معتکف گردم به درگاه خدا همراهتان

اللهم عجل لولیک الفرج 


میلاد پدر بزرگوار امام زمان  حضرت امیر المومنین علی علیه السلام مبارک باد 




۲۴ خرداد ۱۳۸۹

عاقبت دیدی شدم من هم گرفتار شما

روی هر کس دیده ام جز نور رخسار شما

                                            هر سخن بشنیده ام جز لحن گفتار شما


من در این دنیای فانی و غریبستان جهل

                                             از همه ببریده ام جز مهر سرشار شما


قلب من جز عشق تابان شما عشقی ندید

                                           زین سبب دل بسته ام بر قلب غمخوار شما


می شود روزی شوم من هم شبیه حضرتت

                                               در همه خوبی و در کردار و پندار شما ؟


سرورم ایا قبولم می کنی تا من شوم

                                                     از پیاده لشگر و سرباز و سردار شما ؟


گر عنایت بهر من بنمایی ای مولای من

                                                     می شوم از جان و دل سرباز دیندار شما


با دعای آل یاسین چون شدم در حرزتان

                                                         من به غیری دل ندادم جز به گلزار شما


بس که در وادی ندبه گشته ام من بیقرار

                                                        عالمی پر می کنم از عشق سرشار شما


من به کوی عهدتان ساکن شدم مولای من

                                                       روح من سرگشته از نور گهر بار شما


من زعشق و مهرتان لبریز گشتم ای امام

                                                           عاقبت دیدی شدم من هم گرفتار شما


می شود آیا بخواهی در نمازت از خدا

                                                                 تا شوم من هم ز یاران وفادار شما ؟


هر چه گشتم هدیه ای برتر ز جان و تن نبود

                                                        جان چه ارزد من گذارم بر سر کار شما ؟


دلخوشم روزی برون آیی تو از غیب نظر

                                                         عاقبت روشن شود چشمم به رخسار شما


گر تو امضا می کنی حکم غلامی را شوم

                                                           خادم و جاروکش و چاکر به دربار شما


لحظه ها را می شمارم تا رسد آدینه ای

                                                          من دلم جا مانده در آن جمعه بازار شما


مهدیا در این ادیبستان مشق عاشقی

                                                         گشته ام من نقطه و آن خط پرگار شما


۲۳ اسفند ۱۳۸۸

یوسف فاطمه امشب به جهان شادان است

یوسف فاطمه امشب به جهان شادان است






یا صاحب الزمان

میلاد با برکت مادر بزرگوارتان مبارک باد:

یوسف فاطمه امشب به جهان شادان است

به قدوم گل زهرا لب او خندان است


یک جهان غنچه بریزید به جشن زهرا

شادی حجت ما عید همه یاران است


مهدیا گر چه به شادی شما شادانیم

چشم ما در غم دوری شما گریان است


کاش می شد که عنایت بنماید زهرا

عالمی منتظر زمزمه باران است


۱۲ خرداد ۱۳۸۹


چشم تو منتظر گوهر باقیمانده

دکتر محمود رفیعی یکی از یادگاران هشت سال دفاع مقدس است که بار ها تا مرز شهادت پیش رفته اما همچنان در عالم خاکی میهمان ماست تا زمانی که آن وعده الهی فرا رسد . 

دو جمعه پیش یعنی 24 اردیبهشت 89 ،او مهمان برنامه بسوی ظهور شبکه دو سیما بود و اشعاری را که در باره دوران مجروحیتش سروده بود قرائت کرد ....

اشعار او ...... 

جاده مانده است و من و این سر باقیمانده   

     

                                                رمقی نیست در این پیکر باقیمانده 

نخلها بی سر و شط از گل و باران خالی  

      

                                        هیچکس نیست در این سنگر باقیمانده 

گر چه دست و دل و چشمم همه آوار شده 

                                       باز شرمنده ام از این سر باقیمانده 

روز و شب گرم عزاداری شب بوهاییم 

                                          من و این باغچه پرپر باقیمانده 

پیشکش باد به یکرنگیت ای مرد ترین 

                                         آخرین بیت در این دفتر باقیمانده 

تا ابد مردترین باش و علمدار بمان 

                                        با تو ام ای یل نام آور باقیمانده 

........ و در پاسخ به اشعار او ، این ابیات را سرودم : 

من و این جام میّ و شکّر باقیمانده 

                                     عقل شد مست تو ای پیکر باقیمانده 

طور سینا شده و ماذنه عشاق است 

                                      گوشه ای از شکن سنگر باقیمانده 

دوست دارم بنوازم به طریق رندان 

                                      به تمنای دل افسر باقیمانده 

بازگو من چه سرایم همه در وصف شما 

                                     غزلی تازه در این دفتر باقیمانده 

عقل شد محو تماشای تو ای خسته ترین 

                                       دل و دین باخته با شهپر باقیمانده 

گر چه در حسرت یاران همه شب  محزونی 

                                     چشم تو منتظر گوهر باقیمانده 

سر خوش از جام می و روی تو و دولت یار 

                                   به فدای تو و آن لشگر باقیمانده

26 اردیبهشت 1389

                                       

 

این جمعه با جشن شما وه جمعه ای دیگر شده

 

یا ابا صالح المهدی اگرچه  دوستدار گناهکار شماییم اما هر چه هستیم شیعه


شماییم و غیر از در لطف شما در دیگری نمی شناسیم . از خدا می خواهیم


این آخرین جشن میلاد بی حضور شما باشد .


میلادتان مبارک امام مهربان من 


این جمعه با جشن شما وه جمعه ای دیگر شده 

                                   خندان لب هر شیعه و شادان دل رهبر شده

خواهم ز یزدان جهان سرعت دهد امر شما

                                     از بهر تعجیل فرج چشم همه بر در شده 

دوازدهم مرداد۱۳۸۸

یوسف گم گشته باز آید به کنعان فاطمه







میلاد یگانه منجی عالم بشریت حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف مبارک باد

یوسف گم گشته باز آید به کنعان فاطمه 
    کلبه احزان شود روزی گلستان فاطمه 

مهدی صاحب زمان حاکم به دوران می شود
     طی شود اندوه یاران فاطمه 

نور چشم فاطمه روشن کند دنیای ما
  این جهان پر ستم آید به سامان فاطمه

ما به فرزند شما دل بسته ایم 
  جان ما قربان ایشان فاطمه 

هر دعای عهد ما در صبحگاه 
   پیشکش از بهر جانان فاطمه 

مهدی فرزند زهرا فخر ماست 
   تک گل آقای دوران فاطمه 

با دعای آل یاسین زنده ایم 
    ای عزیزت شاه دوران فاطمه 

گر نگاهی از سر احسان کند 
     قلب ما خورشید تابان فاطمه 

غم مخور مهدی تو در قلب ماست 
    مهر رویش کیش یاران فاطمه

۱۴ اردیبهشت ۱۳۸۸