بانوی ایرانی

این وبلاگ مجموعه ای است از نوشته های زهرا فراهانی در موضوعات مختلف

بانوی ایرانی

این وبلاگ مجموعه ای است از نوشته های زهرا فراهانی در موضوعات مختلف

با تو ام گلبرگ زیبای بهار

السلام علیک یا فاطمه الزهرا
با تو ام ، گلبرگ زیبای بهار
ای شکفته در دل این سبزه زار
واگذار امشب تو این دشت و صفا
نک برو آهسته ،  بیت مرتضی
کودکان امشب هم آغوش غمند
هر یکی ، آن یک تسلی می دهند
پاک کن چشمان زینب را ز اشک 
تا برد عالم به کردار تو رشک
با حسن در گریه اش همراه شو
همدم هر لحظه و هر آه شو
بوسه زن بر چشم گریان حسین
بر لب و بر روی و دندان حسین
بوسه زن بر یاس خوشبوی نبی
غنچه ی زیبا و خوشروی نبی
صد هزاران شو کنون ای برگ گل
 تا بپوشانی تن بنت الرسل
کرده زهرا این وصیت بر علی
تا نیاید دشمنش ، در این شبی
می نشینم منتظر، آید امام
تا ستاند بهر مادر انتقام
اللهم عجل لولیک الفرج

سرخی گلها ز روی فاطمه است

السلام علیک یا فاطمة الزهرا

سرخی گلها ز روی فاطمه است 
                                                    عطر گل از عطر و بوی فاطمه است 
شرم خونین بر رخ آلاله ها
                                                       از همان سیلی به روی فاطمه است 
غنچه ی گل شرمسار حضرتش 
                                                      مست آن جام و سبوی فاطمه است
هر گلی وا می شود در سبزه زار 
                                                        مقصد او خلق و خوی فاطمه است 
از چه رو خم گشته آن شاخ درخت ؟
                                                      دل غمین درب و کوی فاطمه است 
قامت مجنون چرا اینک خم است ؟
                                                      پرده پوش زلف و موی فاطمه است 
شبنم زیبای گل در هر صباح 
                                                       از همان آب وضوی فاطمه است 
هر شعاع شمس و هم ماه منیر
                                                       پرتو نورش بسوی فاطمه است 
هست امیدم که بینم رجعتش 
                                                    بس که دل در جستجوی فاطمه است 
کی شود آن منتقم آید ز راه ؟
                                                            مهدی زهرا ز کوی فاطمه است 

اللهم عجل لولیک الفرج

۳ فروردین ۱۳۹۲

بهار است و جهان غرق تماشاست

السلام علیک یا فاطمة الزهرا 

بهار است و جهان غرق تماشاست 
                                           گل و دشت و چمن / مست و مصفاست 
ولیکن صد دریغ و آه و ماتم 
                                             که در بیت علی امشب چه غوغاست 
گل این خانه پر پر گشته در باغ
                                               که سوز گریه ها تا عرش عظماست 
بهار بیت مولا / نک خزان است 
                                                        که زهرا محضر قیوم داناست 
ز خانه پر کشیده یاس احمد
                                                      که بابا بهر دیدارش مهیاست 
امان از آن دل پر درد زهرا 
                                                 تو گویی لاله ی خونین به صحراست 
علی با اشک دیده شستشو داد 
                                                    دریغا مرتضی اینک چه تنهاست 
یقین دارم صدای سوز زینب 
                                                 بلند از ساحت هفت آسمانهاست 
چه دیده فاطمه از آن حسینش ؟
                                               که بیرون از کفن دستان زهراست 
بیا مولا تو دریابش حسن را 

                                              که از آن ناله ها / بالا چه غوغاست 
فدای غربت بیت پیمبر
                                                       که جانم با غم ام ابیهاست 
خداوندا رسان آن صاحب ما 
                                                         که مهدی منتقم بر داغ زهراست 

اللهم عجل لولیک الفرج


۲ فروردین ۱۳۹۲

هفت سینم می سپارم من به دستان شما

هفت سینم می سپارم من به دستان شما

تا شود این نوبهارم مست چشمان شما

من «سرور» و شادمانی از شما خواهم به عید

تا جهان را جمله بینم باغ و بستان شما

من «سترگی» از تو بینم ای تمام اقتدار

عالمی افکنده سراز بهر فرمان شما

هرچه معنای «سخاوت» در شما گل کرده است

من فدای آن کرام وجود و احسان شما

»سرور» کل جهانی ای عزیز مرتضی

سروری برجان ما کن جان به قربان شما

با ظهورت این «سعادت» هدیۀ هستی نما

تا جهان زیبا بچرخد تحت فرمان شما

با «سلام» آل یاسین ، سال خود نو کرده ایم

تا ابد یارب بمانم در گلستان شما

من «سلامت» می کنم هرجا که باشم ای امام

کاش این عیدی ببینم روی خندان شما

گرچه دورم از شما اما ز لطف و مرحمت

رحمتی کن تا شوم ناخوانده مهمان شما

 

اللهم عجل لولیک الفرج

بهارم با گل نرگس بهار است


السلام علیک یا ابا صالح المهدی



بهارم با گل نرگس بهار است
که مهتاب شب و شمس نهار است
همه بوی خوش نسرین و سنبل
یقین از عطر آن یکتا سوار است
به فرمانش همه عالم مطاعند
که عالم حلقه ای در دست یار است
جهان وا می شود چون غنچه ی گل
چو بیند جان هستی آن نگار است
دل هر شیعه از شوق زیارت
چو یاس و  سوسن و سرو و چنار است
الهی حضرتش آید بهاری
که با رویش بهاری در بهار است
اللهم عجل لولیک الفرج

به اطفال علی تاب و توان نیست


۲۵ ذی الحجه / روز نزول سوره هل اتی در شان اهل بیت پیامبر اکرم صلوات الله علیهم اجمعین است که سه شب پیاپی  /  افطار خود را به

مسکین و یتیم و اسیر  بخشیدند و تنها با آب افطار کردند :


السلام علیکم یا اهل بیت النبوة 

به اطفال علی تاب و توان نیست                 در این خانه خدا داند که نان نیست 

به روی فاطمه رنگی نمانده                        درون سفره شان چیزی نمانده 

سه شب بهر خدا چون روزه بودند                  طعام از بهر یزدان داده بودند 

شب اول که مسکینی به در زد                    به جان اهل بیت حق شرر زد 

همه از نان شام خود گذشتند                    به عالم / طینت نیکی سرشتند 

شب دوم / یتیمی گشته مهمان                 و یا شاید ملک از سوی رحمان 

اسیر شام سوم هم شده سیر                   اگر چه نامسلمان بوده از دیر 

دگر رنگی به روی مرتضی نیست                   مه رخسار زهرا با صفا نیست 

برای کودکان تابی نمانده                             در این سفره بجز آبی نمانده 

خدایا اهل بیتت هر چه دارند                         به راهت در ره مسکین گذارند 

یتیمان را چو تیماری نمایند                            اسیران وطن یاری نمایند 

چو بر ایشان نظر کرده پیمبر                          روان شد اشک او از دیده یکسر 

ولی ای کاش در کرب و بلا هم                      نبی می دید آن اندوه و ماتم 

خدایا / از چه رو بر اهل بیتش                       بپا کردند صد بلوا و آتش 

چرا در کربلا آبی ندادند ؟                             به ایتامش تسلایی ندادند ؟

یتیمان را زدندی تازیانه                                   چه آتشها زده بر آشیانه 

چو آنان را اسیران نام کردند                         چرا با سنگ کین اطعام کردند ؟

چرا بر پای دختش خار رفته ؟                          همه دستان او با تیغ سفته ؟

اگر شان نزول هل اتی یند                           چرا در آن خرابه جای دارند ؟

پذیرایی به طشت خون نمودند                       به جای اشک / خون جاری نمودند 

چرا گلهای زهرا را شکستند ؟                         همه از اهل بیت او گسستند 

بیاید کاش نور چشم زهرا                              که گیرد انتقام آل طه 

اللهم عجل لولیک الفرج

شهادت امام باقر علیه السلام تسلیت باد

السلام علیک یا امام محمد باقر

چشمهای من فدای چشم تو
ای تمام کربلا در چشم تو
ای نگاهت خاطرات کربلا 
ای اسیر صحنه های نینوا
ای تو باقر بر همه علم جهان
بر دل ما هم تو مهرت را نشان
کربلایی کن همه دلهای ما
حق آن شاه شهید نینوا 
ای اماما ، بهر مهدی کن دعا 
تا جهان گردد به یمنش با صفا


اللهم عجل لولیک الفرج

پیوند زهرا و علی

اول ذی حجه / سالروز پیوند آسمانی زهرا و علی علیها السلام مبارک باد
ملائک جمله با مولا نشسته
               کنار مرتضی ، زهرا نشسته 
شب پیوند زهرا و علی شد  
             که زهرا چون گلی زیبا نشسته 
بسی شادی به جان مصطفی شد 
             تو گویی جنت اعلی نشسته 
خدیجه با همه حوران جنت  
          همی شادان و روح افزا نشسته
چه شامی باشد این شام خدایی
               تبسم بر لب مولا نشسته 
الهی مهدی زهرا بیاید 
                 که نامش در دل دنیا نشسته
اللهم عجل لولیک الفرج

شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد


السلام علیک یا مولانا یا محمدبن علی الجواد


جهان رنگی ز نای غم گرفته 
قلوب شیعیان ماتم گرفته
ملائک در حریم ماه هشتم
نوای غصه را با هم گرفته
ز سوز تک گل رعنای ثامن 
دو چشمم نغمه ای از نم گرفته
به شام رحلت و داغ فراقش 
همه افرشتگان ماتم گرفته
دل هر شیعه ای سوزد و لیکن
به جود و لطف او مرهم گرفته
خسوفی تازه شد در شام هجرش
دل شمس و قمر با هم گرفته
هزاران تسلیت بر حجت ما
دل او هم ازین ماتم گرفته 
خدایا ، در ظهورش کن شتابی 
تو گویی عالمی زین غم گرفته

اللهم عجل لولیک الفرج

کجا رفتی تو ای ماه خدایی ؟

کجا رفتی تو ای ماه خدایی ؟
تو ای ماه پر از فیض الهی
قسم بر "یا علی " و "یا عظیم " ات
دلم با مهر تو شد آسمانی
شبی دیگر بمان و همدمم باش
که من جز تو ندارم همنوایی
چه سازم بی "ابو حمزه " به اسحار؟
که اسحارت بود کنز المعالی
کجا دیگر سراغت را بگیرم ؟
که هر آنت بود گنج نهانی
ندانستم شب قدر تو را قدر
که بگشودی در فهم معانی
دلم تنگ سحرهایت شود باز
تو ای ماه کرام کبریایی
مگر حاجت روا کردی که رفتی ؟
که داری اذن هر حاجت روایی 
یقین دانی تو اول حاجتم را
که سال بعد با مولا بیایی