هفت سینم می سپارم من به دستان شما تا شود این نوبهارم مست چشمان شما من «سرور» و شادمانی از شما خواهم به عید تا جهان را جمله بینم باغ و بستان شما من «سترگی» از تو بینم ای تمام اقتدار عالمی افکنده سراز بهر فرمان شما هرچه معنای «سخاوت» در شما گل کرده است من فدای آن کرام وجود و احسان شما »سرور» کل جهانی ای عزیز مرتضی سروری برجان ما کن جان به قربان شما با ظهورت این «سعادت» هدیۀ هستی نما تا جهان زیبا بچرخد تحت فرمان شما با «سلام» آل یاسین ، سال خود نو کرده ایم تا ابد یارب بمانم در گلستان شما من «سلامت» می کنم هرجا که باشم ای امام کاش این عیدی ببینم روی خندان شما گرچه دورم از شما اما ز لطف و مرحمت رحمتی کن تا شوم ناخوانده مهمان شما اللهم عجل لولیک الفرج
بشنیده ام که شبها یاران دعا نمایی | تقصیرهای ما را پنهان تو می نمایی |
یک شب بیا ز لطفت ما را تو مصطفی کن | ما را ببر به بزم وازما سوا جدا کن |
رخصت بده که ما هم بهرت دعا نماییم | با آمّین پاکت، صد قفل برگشائیم |
در این شب طویل و در اول زمستان | ما را برآن حریم قدسّیِ عشق بنشان |
امشب زعمق جانها، امر فرج بخواهیم | دراین بلندی شب، نام تو را بخوانیم |
یارب به حق مهدی، حاجات ما رواکن | یلدای ما به امر تعجیل ، پرنوا کن |
29 آذر 1390 – ایام شب یلدا | |