سروده ای تقدیم به شهید کریم نعمتی / از شهدای گرانقدر دفاع مقدس ( از زبان شهید خطاب به همسر و فرزندانش ) پدر همواره با یاد شماهاست کنار خنده و اشک شماهاست از آنروزی که جسمم با شما نیست تمام لحظه هایم آسمانیست به یک آن از شما غافل نبودم به احوال شما جاهل نبودم روان شد اشک من با غصه هاتان بیاسودم به گاه خنده هاتان به گوش فاطمه( لالا )سرودم به همراهش به تاریکی غنودم اگر مادر نبوده با دو طفلم وگر تنها بمانده نور چشمم شدم همبازی آن کودکانم که تا خنده بر آن لبها نشانم کنار سفره با آنها نشستم غبار از روی زیباشان بشستم هر آندم روی من در عکس دیدند نگاهم را به قاب عکس دیدند شدم همراه حامد در شبانگاه که تا نازش کنم شام و سحر گاه به راضی هم شدم همراه و همفکر به راه هر چه نیکی و همه خیر کنون هم با شما همراه هستم شریک خنده و هر آه هستم مرا پنهان ز راز خود ندانید جدا از قصه های خود نخوانید به گاه حاجت و گاه دعایی برم حاجت به سوی حق تعالی خدا قسمت کند فیض حضورش کند تعجیل در امر ظهورش اللهم عجل لولیک الفرج ۲۵ بهمن ۱۳۹۰