داشتم با خودم فکر می کردم که ما آدمهای آخرالزمونی وقتی به دنبال هدفی هستیم خودمون رو به آب و آتیش میزنیم تا اون هدف رو به دست بیاریم . حالا می خواد هدف مادی باشه یا چیز دیگه فرقی نداره . اگه پول و ثروت بخواهیم میگردیم و راهشو پیدا می کنیم . اگه مقام و شهرت می خواهیم از هر راهی شده کسبش می کنیم . خلاصه چیزی که می خواهیم و دوستش داریم باید هر طور شده بدستش بیاریم . اگه پولی لازم داریم از زمین و آسمون وام و قرض و .... جور می کنیم.

اونی که بچه دار نمی شه اونقدر پیش این دکتر و اون دکتر میره تا به خواستش برسه . اونی که قبولی کنکورو می خواد اونقدر سختی می کشه تا بالا خره به دانشگاه و رشته مورد علاقه اش برسه . اونی که خونه می خواد با هر وسیله ای که شده یه سر پناه واسه زن و بچه اش فراهم می کنه .

حتی ممکنه  بعضی از ما آخر الزمونیها برای رسیدن به برخی خواسته ها از ابزارهایی که دوست نداشتیم هم  بناچاراستفاده کنیم تا به خواسته مون برسیم . مثلا چاپلوسی کنیم یا دروغ بگیم یا منت بکشیم یا نمی دونم رشوه  و التماس کردن و منت کشیدن و از اینجور چیزها ......

مهم اینه که ما به خواستمون برسیم .

البته کار و تلاش و فعالیت برای رسیدن به خواسته ها همه

نشونه های یه آدم با هدف و پر تلاشه . اما داشتم با خودم می گفتم اونقدر که برای خواسته های شخصی خودم وقت میذارم و تلاش می کنم و دست به دامن دعا و توسل میشم به میزان یک دهم این تلاشها برای اون حکو مت نهایی هم زحمت می کشم ؟

چقدر فکر می کنم ؟ چقدر برنامه ریزی می کنم ؟ چقدر سرمایه گذاری مادی و معنوی می کنم ؟ اگر همین الان خبر بدن همه چیز تغییر کرده من مات و مبهوت و گیج به دسته تماشاچیا میپیوندم یا نه ؟ مثل یه سرباز آماده به خدمت مهیای خدمتم ؟

 خدا کنه این حرفا شعار نباشه . خدا کنه خود نمایی نباشه . خدا کنه فیلم بازی کر دن نباشه . خدا کنه ریا و عجب و تظاهر نباشه . راست گفتند آقا که "اگر شما من را به اندازه یک لیوان آب هم میخواستید من تا به حال ظهور کرده بودم "........