جلوۀ جانانه

ماه رمضان تشریف فرما شد . همون ماهی که آدم خیلی راحت تر با خالق خودش درد و دل می کنه . قربونت برم خدای من که  تو عالم تکی . حقا که لنگه نداری . حقا که هر کس به تو پیوست از همه چیز و همه کس رها و آزاد شد . قربون تو ای خدای من که عشق به تو ، بزرگترین مایه آرامش روح و قلب آدمهای تنهای این دنیاست ..... قربونت برم خدای من که بنده خوبت آقای حسن زاده آملی چه زیبا با تو درد و دل می کنه .....

تا از ازل یک جلوۀ جانانه کردی     

                                       فرزانگان دهررا دیوانه کردی

از عقل اول تا هیولای نخستین    

                                        منقونش از آن نرگس فتّانه کردی  

از بهر صید طائران گلشن قدس      

                                      از خطّ وخالت طرح دام و دانه کردی

دانی چه با ما ای در یکدانه کردی      

                                   تا بر رخت آن زلف مشکین شانه کردی

پروا نکردی هیچ از پروانه سوزی      

                                     کاینسان بدورت جمله را پروانه کردی

پیمان گرفتی اول از دردی کشانت        

                                 وانگه یکایک را سر پیمانه کردی

آن مستطیع را بهر طواف خانه خواندی   

                               این مستکین را مات صاحبخانه کردی

در حیرتم با آن همه جاه وجلالت  

                               اندر دل بشکسته ام کاشانه کردی

 دادی حسن را آنچنان سوز وگدازی    

                                    کورا حریف استن حنّانه کردی