شبه ابیات زیر را از زبان بانوی مصیبت کشیده کربلا زینب سروده ام که وقتی برای اولین بار پس از عاشورا بر سر مزار برادر می نشیند ، چگونه با او نجوا می کند ..... باشد که مقبول درگاه این بانوی بزرگوار قرار گیرد ......ان شاء الله

بهر دیدار تو با سینه زار آمده ام                

                                                از غریبی سفر ، روی نزار آمده ام

من عاشق نتوان طاقت دوری رخت           

                                                 به تمنای تو با قلب فکار آمده ام

حسرت روی تو و بوی تو و صوت حزین    

                                                 اینهمه در طلبت زار و نزار آمده ام

به یقین با خبری از سفر و سختی راه                                            

                                             با همه رنج سفر در شب تار آمده ام

من به قربان سر و روی تو و مقبر تو           

                                              خوب دانی که چرا اینهمه زار آمده ام

جان من باز نپرسی ز جدائی عزیز            

                                               بی رقیه همه با سختی کار آمده ام

ای فروغ رخ تو شمس دل آرای جهان         

                                               به فروغ رخ تو اینهمه بار آمده ام

ای نفس باز بگو از جگر تشنه به آب          

                                          من به ذوق نفست یکه سوار آمده ام

ای حریم حرمت منطقه عشق خدا           

                                         من به عشق حرمت موج سوار آمده ام

ای عزیز دل تو دست علمدار خدا              

                                       بهر بوسیدن آن یکه سوار آمده ام

وه خوش آنروز که در بحر تو گردم سر مست

                                         من زینب به تمنای تو با آه و نزار آمده ام

زهرا فراهانی - اسفند ١٣٨۶