السلام علیک یا امیر المومنین
شب قدر و جهان مولا ندارد علی در این سرا زهرا ندارد
الا نفرین بر این دنیای فانی که قدر سید و آقا ندارد
الهی بشکند دستی که از کین توان غیرت مولا ندارد
ندیدی در شب هجران مولا به پای مرغکان هم نا ندارد ؟
به سوز گریه های دخت حیدر جهان تاب چنین آوا ندارد
یتیمان یک به یک در انتظارند چرا امشب کسی بابا ندارد ؟
به مسکینان و محرومان کوفه دگر امشب کسی آقا ندارد
فضای بیت حق غرق عزا شد که عباسش دگر بابا ندارد
در آن ویرانه مردی گریه می کرد دلش بی مرتضی سکنی ندارد
به این نامردمی / عالم خروشید جهان همچو علی همتا ندارد
بسوزید و بگریید و بنالید که دریای غمش سودا ندارد
السلام علیک یا ابا صالح المهدی
چه شود این رمضان نوبت آخر باشد ؟
فرصت دیدن دلدار میسر باشد
کاش در این رمضان صبر نماید تقدیر
تا که تعجیل فرج / امر مقدر باشد
کاش امضا کند آن پادشه بی همتا
در شب قدر که دیدار / مقرر باشد
کاش حکم ابدی این رمضان ثبت شود
ختم غیبت به جهان / حکم مظفر باشد
کاش گویند ملایک به سراپرده ی غیب
دل شیعه ز فراقش چه مکدر باشد
کاش مهدی به شب قدر بخواهد از او
که همین ماه خدا وعده ی آخر باشد
در شب قدر خدایا تو نما تقدیرم
که مرا خدمت او / فیض مکرر باشد
۱۵ مرداد ۱۳۹۰
السلام علیک یا ابا صالح المهدی
به شوقت آب و جارو کرده ام شاید بیایی
دلم را پر ز مینو کرده ام شاید بیایی
تمام غنچه های گل به رنگ عاشقی را
یکایک در دلم سو کرده ام شاید بیایی
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
گره از کار مهدی باز کن آقا رضا جان
دل شیعه به عشقش ساز کن آقا رضا جان
یقین دانی به جمع شیعیانش هم غریب است
به دستت این گره را باز کن آقا رضا جان
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
خزون من به عشق تو بهاره بهاری چون نسیم سبزه زاره
خدا دونه دلم دلبسته توست دلم بی تو چو ابرا خون بباره
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
چه دنیاییست از غیر تو رستن ز هر چه ماسوایت دیده بستن
چه حالی می دهد سوی تو بودن به کوک ساز تو دمساز بودن
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
من گلی دارم به دنیا کز دو عالم برتر است
زینت و آرام جان مرتضای حیدر است
گر چه روی ماه خود بنموده پنهانم ولی
در ظهور و روشنی شمس جهان را سرور است
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
غبار از روی ماهت می نشانم به راهت من دو صد گل می فشانم
تمام غنچه های باغها را درون ریسه گل می کشانم
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
الا ای اهل عالم خوش بخوانید به آهنگ دل گلها نوازید
که اینک مهدی ما از ره آمد عزیز حضرت زهرا در آمد
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
گر چه می خندم ولی در دل غمی دیرینه دارم
از فراق حضرتش داغ دلی بر سینه دارم
من برای قرب او کاری نکردم زین خجالت
گلنم اشک و غمی در عصر هر آدینه دارم
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
در حسرت دیدار رخت تشنه ترینم عمریست که در سوز غمت خسته ترینم
گفتی که نهان دار ز دشمن سخن دوست اندر سخن عشق تو آهسته ترینم
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
این جمعه با جشن شما خوش جمعه ای دیگر شده
خندان لب هر شیعه و شادان دل حیدر شده
خواهم ز در گاه خدا سرعت دهد امر شما
از بهر تعجیل فرج چشم همه بر در شده
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
جمعه ها در کوی تو پر می زنم
با دو صد دست دعا در می زنم
چون ندارم غیر کویت منزلی
جمعه ها در صحن تو سر می زنم
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
جمعه را بی شما نمی خواهم ندبه را بی نوا نمی خواهم
من ز تنهاییت غمین گشتم من غم بی شما نمی خواهم
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
من جمعه را بی نام تو خط می زنم در دفترم
گر بی تو آید جمعه ها از خاطراتم می برم
من جمعه ها بی یاد تو پژمرده و محزون شوم
گر جمعه ای حاضر شوی گلها به بزمم می برم
قلب من جا مانده در کویت دگر من کجا بینم رخ خوبت دگر ؟
می نمایی این دل غمدیده را شادمان از دیدن رویت دگر؟
کی معطر می کنی این خسته را از نسیم دلکش بویت دگر ؟
با تمام عشق خود بگرفته ام این کمند بسته بر مویت دگر
همچنان در انتظار جلوه اند سرخوشان ساکن کویت دگر
یک جهان در انتظار رویت است بر فکن این پرده از رویت دگر
- ششم اردیبهشت ۱۳۹۰
دلم خواهد ببوسم آن دو دستت فدای آن مرام و ناز شستت
دلم خواهد به دشت نینوایی شوم شیدایی چشمان مستت
دلم خواهد سرایم مصرعی ناب ز شوق غیرت و ایمان دستت
کجایند آن غزلخوانان عاشق ؟ که دیوانی سرایند از دو دستت
اگر هفت آسمان برپاست اینک یقین چون تکیه کرده بر دو دستت
روا باشد که دانشگاه عالم نگارد چون کتابی وصف دستت
گمان دارم که مهدی هم بخواهد که از جانش زند بوسه به دستت
تو را جان حسینت روز محشر شفاعت کن مرا حق دو دستت
خرداد ۱۳۹۰
السلام علیک ایتها الصدیقه الشهیده
چرا در ماتم زهرا نگریم ؟ چرا در این غم عظمی نگریم ؟
علی تنهاست در اندوه زهرا چرا با او در این شبها نگریم؟
حسن اندر فراقش خون فشان است چگونه من بر این غمها نگریم ؟
حسین فاطمه گریان و محزون شود آیا بر این غمها نگریم ؟
علی تنها شده با کودکانش چرا من بر غم مولا نگریم ؟
غم و درد علی پایان ندارد چرا آخر به دورانها نگریم ؟
علی پنهان کند اشکش ز طفلان چرا چون او به صحرا ها نگریم ؟
علی می گرید و همدم ندارد چگونه من چو او تنها نگریم ؟
علی از داغ زهرا داغدار است چرا با آه و واویلا نگریم ؟
ز اندوه علی من خونفشانم چگونه بر مصیبتها نگریم ؟
۳ خرداد ۱۳۸۸
عالمی از روی ماهت بی نصیب قلب هستی از فراقت نا شکیب
ای شفا و مرهم و درمان ما بر همه آلام جان همچون طبیب
ای به توصیف جمال و وصف تو هر زبان الکنی همچون خطیب
ای که در ظلمت سرای این جهان بر قلوب شیعیان / یار و حبیب
در غیاب حضرتت / عالم شده پیکری رنجور و نالان بر صلیب
دست ما گیر و به داد ما برس اندر این شیطان سرای پر فریب
تو زما بر حال ما عالمتری ما ز تو دور و تو بر یاران قریب
خوش سعادت مر مرا با این امام جان فدایت ای نگار بی رقیب
ای خدا هستی من تقدیم او العجل یابن الحسن / ماه غریب
اللهم عجل لولیک الفرج
۶ فروردین ۱۳۹۰