سوی خاک اطهرت پرواز کرد
یک شبی یاد بقیع کردم همی
یاد اولاد نبی کردم همی
پر گشودم با دو صد عشق و امید
لیک چشمم شد ز حسرت نا امید
من ندیدم چون مزار و مرقدی
روضه و صحن و سرا و منبری
من به امید ضریحت آمدم
با دلی مست طریقت آمدم
لیک چون هر سو نمودم التجا
من ندیدم مرقدی از مجتبی
پس ضریح اطهر باقر کجاست ؟
منبر و هم مرقد صادق کجاست ؟
آن ضریح پاک سجادم چه شد ؟
بارگاه ام عباسم چه شد ؟
آمدم با عشق و بس دلدادگی
بلکه بینم صحن سقا خانه ای
لیک نه صحن و نه قبر و زایری
لاله و شمع و چراغ و طایری
بشکند دستی که صحنت را شکست
راه را بر زایران خسته بست
بشکند دستی که طغیان کرده است
بر امام عشق عصیان کرده است
بشکند دستی که نورت را گرفت
آن ضریح و صحن و ایوانت گرفت
مانده ام در انتظار آن امام
تا بگیرد انتقامت با قیام
بعد از آن شیعه بسازد یک سرا
چون حریم حضرت موسی الرضا
شیعه ساز حوض آبی چون نگین
بر مزار حضرت ام البنین
دامنت از خاک و خس طاهر کند
از تو روشن چشم هر زایر کند
خادمان درگه موسی الرضا
فرشها آرند از صحن رضا
کفشداران علی موسی الرضا
با چراغ و لاله و عشق و صفا
روشنی بخشند ایوان بقیع
روضه و صحن و گلستان بقیع
صحن ایوان طلا احیا کنند
صحن گوهر شاد را برپا کنند
ای خدا نابود گردان ظالمان
با قیام حضرت صاحب زمان
اللهم عجل لولیک الفرج و العافیه و النصر
- ۱۴ شهریور ماه ۱۳۹۰